شکست عهد من و گفت هر چه بود گذشت

به گریه گفتمش آری ولی چه زود گذشت

بهاار بود و تو بودی و هزار عشق و امید

بهار رفت و تو رفتی و هر چه بود گذشت

ای کاش می توانستم باران باشم تا تمام غم های دلت را بشویم

ای کاش می توانستم ابر باشم تا سایه بانی از محبت را برویت می گسترانیدم

ای کاش می توانستم اشک باشم تا هر گاه که آسمان چشمت ابری میشد می باریدم

ای کاش می توانستم خنده باشم تا روی لبانت بنشینم و غنچه ی بسته لبانت را بگشایم

ای کاش می توانستم یک پرنده باشم و پر می گشودم و تا دور دست ها در کنار تو پرواز می کردم

ای کاش سایه بودم تا نزدیک ترین کس بر تو باشم

آری ای کاش سایه بودم تا همیشه و همه جا همراه تو بودم.....ای کاش....

خواب دیدم آسمان شد واژگون/و زمین شد نیلگون نیلگون/خواب دیدم قلب ها آبی شدند/دیده ها مفتون بی خوابی شدند/خواب دیدم مردم نیرنگ را/روز های بی نبرد و جنگ را/خواب دیدم چشم های پاک را/مردم پیوسته با افلاک را/خواب دیدم میل بیداریم نیست/با زمین و زندگی کاریم نیست/مست شد چشمان خواب آلوده ام/باز دیدم در زمین آسوده ام.....!!!!

کاش میشد عشق را آغاز کرد

با هزران گل یاس آنرا ناز کرد

کاش میشد شیشه غم را شکست

دل به دست آورد نه این که دل شکست

در آتش رهایم خدا شاهد است!به غم مبتلایم خدا شاهد است!شب است و دل و بیکسی وای به من به درد آشنایم خدا شاهد است!دگر صبر و تابی دگر طاقتی نمانده برایم خدا شاهد است!دلم می گدازد در آتش دریغ به غم همنوایم خدا شاهد است!شکسته است آیینه های مرا غم دیر پایم خدا شاهد است!رسیده است تا نا کجا نا کجا؟طنین صدایم خدا شاهد است!بگو جان ما را از غم چاره چیست؟اسیر بلایم خدا شاهد است!به شعر غریبم به شبهای غم تو را میسرایم خدا شاهد است!!!

آدمک مرگ همین جاست بخند/آن خدایی که بزرگش خواندی/به خدا مثل تو تنهاست با بخند/دست خطی که تو را عاشق کرد/شوخی کاغذی ماست بخند/فکر کن درد تو ارزشمند است/فکر کن گریه چه زیباست بخند/صبح فردا به شبت نیست که نیست/تازه انگار که فرداست بخند/راستی آنچه به یادت دادیم/پر زدن نیست که در جاست بخند/آدمک نغمه ی آغاز نخوان/به خدا آخر دنیاست بخند......